Een lichaam van niks,
draait zich naar je om,
kijkt je aan, verdrietig,
veel te veel emoties overspoelen.
Zo mooi praten, zodanig
dat je alles vergat,
aan je zitten zoveel het wou,
en je zou het laten.
Het lichaam van niks
heeft van die ogen, vol tranen,
waarvan we hopen
dat die nooit gehuild zouden worden
want niemand heeft daar
een zwemdiploma voor.
Het lichaam van niks
kijkt je aan, raakt je aan,
snijd door je ziel,
bloed dood, vermoord zichzelf.
Het lichaam van niks,
heet ‘ik’.
Auteur: lurin | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 15 februari 2007 | ||
Thema's: |