porceleinen popje
wees maar niet bang
lief klein gesloten meisje
weet dat ik er voor je ben
mijn helpende hand altijd beschikbaar voor jou
waarom laat je me niet toe
hoop ooit je vertrouwen te winnen
wetend dat ik je niet verraad
ik tracht te achterhalen wie jouw kwaad heeft aangedaan
het is niet makkelijk
zoveel malen gekwetst en vernederd
niemand die de echte jij wil leren kennen
niemand die godverdomme weet hoe het voelt
waarom willen ze je niet begrijpen
waarom proberen ze het gewoon niet
zien ze die verborgen tranen niet
zien ze die gemaakte glimlach niet
het doet me pijn jou zo te zien
ik hoop dat je ooit de liefde mag ontdekken
niet de dingen waaraan jij denkt als je "liefde" hoort
maar het genot en de warmte ervaren
het gevoel te weten dat er iemand voor je is
die het probeert je te begrijpen...
ochja...
zit ik weer voor de zoveelste maal tegen mezel te praten
Reacties op dit gedicht
| [zwarte engel]: | Vrijdag, februari 16, 2007 16:51 |
| het klinkt toch lief.. alsof je vertrouwen hebt in jezelf, weet je dat? ..ik geloof dat je het kunt, geloof je met me mee?:) | |
Over dit gedicht
| Auteur: EveryTearTellsAStory | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 15 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||