Hij kwam op de een of andere manier telkens weer terug,
Ze leefde in een hel
Ookal zag ze alleen al zijn rug,
Dan was ze wéér verliefd,
oh, wat zat ze knel

en nog steeds wist niemand van haar pijn
van haar intense, intense verdriet
oh, wat had ze graag zijn vriendinnetje willen zijn
maar naar zijn mening kon dat niet

Maanden na maanden heeft ze gehuild
Elke nacht viel er wel een traan
Elke dag had ze het liefst met iemand van leven geruild
Het liefst had ze gewoon weg willen gaan

Uiteindelijk was ze over hem heen
Ze keek niet meer naar hem om
Eindelijk kwam er een periode waarin hij niet meer in haar gedachten verscheen
Nooit meer, of, nou ja, nog héél soms..

Soms was hij nog wel even in haar hoofd,
Als een zuchtje wind die soms op komt zetten
Er waren momenten dat hij haar weer even van haar gezonde verstand beroofd
Maar daar probeerde ze maar niet teveel op te letten

En eindelijk was het zo ver;
Ze was weer verliefd!
Ze straalde als een ster
Ze was weer geliefd

Ze vond een andere jongen,
Dit keer met blauwe ogen,
Hij was haar hart binnengedrongen,
Ja, dat was niet gelogen

Maar zo verliefd als ze op die ene was,
Dat was ze niet, verre van,
Maar ze kende hem ook nog maar pas
En het schijnt dat liefde nog groeien kan?

Ze was verliefd, alleen één probleem,
Híj had al een vriendin,
Maar toch probeerde ze het, ja, heel gemeen,
Maar toch zat er een toekomst in

Hij maakte het uit met zijn toenmalige vriendin
Om daarna verder te gaan met haar
Ze was zo blij, ze had zoveel zin,
Ze waren zó verliefd op elkaar!