om het even

om het even

Als verveling heeft gewonnen,

en m'n pen het te verduren heeft,

traag vorderende uren,

kruipende minuten, langzaam.

Eindeloze opeenvolging van tijd,

leegte waar ik naar heb verlangt,

een nutteloos telefoongesprek

met iemand, waar ik zo'n hekel aan heb.

Alles lijkt al gedaan te zijn,

leeg en zinloos verlangen.

Grijze koude luchten,

mijn hele leven lang.

Wacht nou even, lieve ik,

luister naar jezelf!

Als het mij om het even gaat,

is m'n leven nog lang niet voorbij!

Geschreven door

lurin

0

Reacties op dit gedicht

lurin vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

lexx:	Vrijdag, februari 16, 2007 21:24
Pooh, Wat een gevoel komt hier vanaf.. De dingen die je altijd wilde doch nooit kon vinden .. Kus :)

Over dit gedicht

Auteur: lurin
Gecontroleerd door: Sheena
Gepubliceerd op: 16 februari 2007
Thema's: [Eenzaamheid] [Geluk] [Toekomst]