Het spijt me voor wie ik ben,
Voor alles wat ik gedaan heb.
Zonder enkele bedoelingen,
moet ik je de waarheid zeggen.
Ik heb je nooit willen kwetsen,
maar toch onbewust moet het.
Ik zal je bij me willen houden,
maar de twijfels overheersen.
Voor altijd zal ik je liefhebben,
naar je kijken vol met liefde.
Onophoudelijk van je houden,
maar ik weet dat het niet kan.
Je moet nooit het idee hebben,
dat ik je bewust gebruikt heb.
Ik wilde genieten van de tijd,
die wij samen zouden hebben.
Maar mijn angst overheerst me,
het idee aan enkel een relatie,
beangstigt me steeds meer.
Het spijt me voor dit gevoel.