Stil, bijna altijd,
Frustrerend was dat zeker meid.
Durven van dingen gaat ook niet helemaal,
Willen doe je toch zo graag, dat werd het punt in dit verhaal.
Lukken deed het niet,
Verdriet dat je daardoor bij je draagt en ziet.
Hulp ging je zoeken,
Ziekte van Asperger bleek uit alle boeken.
Opluchting dat je nu eindelijk weet wat er is,
Steun krijg je van velen dat is iets wat je niet mis(t).
Blijheid van jezelf en anderen dat het al steeds beter gaat,
Communiceren is het enigste maar ook het moeilijkste wat je te doen staat.
Sterkte is wat ik je wens,
Gevoelens mag je echt wel uiten, want jij bent ook een gewoon mens.
27-10-2005
Auteur: Danielle Smit | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 17 februari 2007 | ||
Thema's: |