Er was eens een meisje..(7)
Die had nu zo’n spijt
Hij wás haar hart binnengedrongen
En net nu hij er achter kwam wat hij écht voor haar voelde was hij haar kwijt
Want oh, wat had die jongen spijt
En oh, wat gaf hij veel om haar
Hij kon niet doen, hij was haar kwijt
Het was tussen hun nu echt over en klaar
Want het meisje had immers een andere vriend
Ze keek toch niet meer naar hem om
Hij gunde het haar zo, ze had het zo verdiend
Maar oh oh oh, wat vond hij zichzelf stom..
Maar wat de jongen niet wist
Het meisje zat in de knoop
Het werd steeds duidelijker dat ze zich had vergist
Nadat hij na die lange tijd weer in haar leven opdook
Niet meer slapen
Niet meer eten
Niet meer leren
Dingen onbewust vergeten
Hij wilde haar terug,
Hij had zich vergist
Hij liep langzaam over die grote brug
Die tussen hun in stond, zonder dat iemand het wist
Hij schreef een brief
Hij zong een lied
Hij wilde met haar praten
Hij was zo lief
Hij had zo’n verdriet
Hij kon het maar niet met rust laten
Het meisje was zo in de war
Zo ongelukkig en alleen
Één van die twee was teveel in haar hart
En niemand wist dat, niemand voelde dat, zij alleen
Ze moest kiezen en dat wist ze ook
Ze had geen keus, ze werd gedwongen
Ze moest met één van hun breken
En doorgaan met die andere jongen
Maar ze was zo verdrietig en zo bang
Zo intens emotioneel
Maar ze moet een keuze maken, ze had niet meer zo lang
Want twee dat was teveel
Hij wás haar hart binnengedrongen
En net nu hij er achter kwam wat hij écht voor haar voelde was hij haar kwijt
Want oh, wat had die jongen spijt
En oh, wat gaf hij veel om haar
Hij kon niet doen, hij was haar kwijt
Het was tussen hun nu echt over en klaar
Want het meisje had immers een andere vriend
Ze keek toch niet meer naar hem om
Hij gunde het haar zo, ze had het zo verdiend
Maar oh oh oh, wat vond hij zichzelf stom..
Maar wat de jongen niet wist
Het meisje zat in de knoop
Het werd steeds duidelijker dat ze zich had vergist
Nadat hij na die lange tijd weer in haar leven opdook
Niet meer slapen
Niet meer eten
Niet meer leren
Dingen onbewust vergeten
Hij wilde haar terug,
Hij had zich vergist
Hij liep langzaam over die grote brug
Die tussen hun in stond, zonder dat iemand het wist
Hij schreef een brief
Hij zong een lied
Hij wilde met haar praten
Hij was zo lief
Hij had zo’n verdriet
Hij kon het maar niet met rust laten
Het meisje was zo in de war
Zo ongelukkig en alleen
Één van die twee was teveel in haar hart
En niemand wist dat, niemand voelde dat, zij alleen
Ze moest kiezen en dat wist ze ook
Ze had geen keus, ze werd gedwongen
Ze moest met één van hun breken
En doorgaan met die andere jongen
Maar ze was zo verdrietig en zo bang
Zo intens emotioneel
Maar ze moet een keuze maken, ze had niet meer zo lang
Want twee dat was teveel
Reacties op dit gedicht
| Paiin_*: | Maandag, maart 26, 2007 20:53 |
| Dat is fijn om te horen ! hmja, met mij gaat het.. niet heel goed, niet super slecht.. Hvj! |
|
| Paiin_*: | Maandag, maart 26, 2007 20:34 |
| Je hebt gelijk meis.. maar soms is het me even teveel.. Hoe gaat het nu met jou eigenlijk..? Hvj! |
|
| Veerle_L: | Zondag, maart 25, 2007 15:36 |
| Hee liefjee,, ik weet.. ik spreek je amper nog maar waar blijf je? is je inspi verdwenen? what''s going on?? al ken k je niet meer zo goed.. ik wil je nog altijd helpen, hoor.. KnufKusje P.S. mijn naam is verandert van Peerke_x naar Veerle_L |
|
| Twinkel Twarkel: | Vrijdag, maart 23, 2007 18:09 |
| computer weer kapot..? | |
| lachebekje1988: | Dinsdag, maart 20, 2007 21:48 |
| lieve schat ik ben lachebekje1988 en niet lachebekje.... dat is het verschil love yaaaaaaa ben er ook voor jou mooi geschreven as always | |
| **irmani**: | Zondag, maart 11, 2007 20:12 |
| Hee hallo.. jammer dat ik geen gedichten meer kan lezen.. ze waren net zo mooi! Gaat alles goed met jou? x Knuffel! | |
| Twinkel Twarkel: | Donderdag, maart 08, 2007 18:09 |
| Hee, welkom trug:) ik sal je efe beetje in t kort bijpraten, tis uit met jelle, hijs vreemdgegaan en heeft nu met haar tgaat idd niet sohw heel goed, maar het gaat ook niet egt slegt ofsoohw w8 op je gedichten! knuffol, |
|
| Fris: | Dinsdag, maart 06, 2007 21:40 |
| Oja, dat blij voor je zijn.. Dat bedoel ik niet met dat je zoveel heb mee moeten maken.. ik bedoel dat ik nu blij voor je bent, dat alles goed is gekomen. |
|
| Fris: | Dinsdag, maart 06, 2007 21:39 |
| Ben dr helemaal stil van.. echt alle zeven delen zijn mooi.. Ben zo blij voor je! Jij & frank. Voor altijd. |
|
| Keys*: | Donderdag, maart 01, 2007 20:47 |
| smachtend wacht deze meid op gedichten van mvr. Djoes | |
| Twinkel Twarkel: | Zaterdag, februari 24, 2007 17:22 |
| waar ben jee? | |
| **irmani**: | Dinsdag, februari 20, 2007 11:27 |
| Jeetje.. wat een verhaal. Ik kan me voorstellen hoe je je nu voelt! Wie heb je gekozen? Welke keuze je ook neemt, je gaat altijd iemand pijn moeten doen.. en dat is vervelend. Maar toch veel sterkte x! | |
| Paiin_*: | Maandag, februari 19, 2007 18:28 |
| Prachtig, ook ik hoop dat je de goede keuze nam. Hvj |
|
| Twinkel Twarkel: | Maandag, februari 19, 2007 10:13 |
| hee mooi gedaan, khoop dat je keuze uiteindelijk goed is gegaan beavj knuffol, |
|
| kleinmeisje: | Zondag, februari 18, 2007 14:17 |
| mooi verwoord,nu nog de juiste beslissing.liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dune* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||