Eindelijk verdronken
Gewacht
Op het juiste moment
Huilt zij nu
Haar tranen
Niemand
Heeft haar ooit gekend
Zij was alleen
Verloren
Bij het water
Vallen haar druppels
Bloed
Om mee te huilen
Er is geen later
Ze neemt haar vlucht
Geen weg terug
Recht naar de grond
Reacties op dit gedicht
| Yakkiba: | Dinsdag, februari 27, 2007 17:25 |
| ..... heel mooi.... herkenbaar ook. | |
| -broken-: | Dinsdag, februari 20, 2007 11:19 |
| er is altijd een weg terug maar die gaat niet altijd zoals verwacht je doet 2stappen en gaat telkens weer 1 achteruit maar je bent tog 1 vooruit geef nie op er staat ook een toekomst voor jou te wachten! sterk geschreven (k) knuvf vn mij:) | |
| Meisje met het hart*: | Maandag, februari 19, 2007 15:21 |
| Dankje voor je reactie. Dit gedicht spreekt me aan, het is zo intens geschreven. xx |
|
| peersmans : | Maandag, februari 19, 2007 01:09 |
| hard geschreven! maar zeer intens xxxjes kevin |
|
| Emo: | Zondag, februari 18, 2007 17:37 |
| woops ^^ ik bedoelde dus: Prachtig! | |
| Emo: | Zondag, februari 18, 2007 17:36 |
| Ö Prachitg! | |
Over dit gedicht
| Auteur: *alice* | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||