Doorgedraaid!
...Doorgedraaid...
Helemaal doorgeslagen en gillend gek, ren ik naar mijn kamer toe.
Ik sluit mij af van de wereld, ik val neer op bed, ik ben weer zo moe.
Opnieuw liep het weer uit de hand, ook al had ik alles gedaan.
Biddend, trillend en bevend, hoop ik niet dat jij mij zal slaan.
Ik pak mijn mes want ik wil weer, maar ik stop en doe het niet.
Ik wil jou steken, helemaal dood, want jij doet mij pijn en verdriet.
Het lukt niet meer, ik kan niet meer, ik wil hier vandaag.
Het wil niet meer, ik durf niet meer, laat me alsjeblieft gaan…
Reacties op dit gedicht
| Imbroglio.: | Dinsdag, februari 20, 2007 21:44 |
| Heel erg herkenbaar, helaas.. Goed dat je het niet hebt gedaan. Bedankt voor je reactie, jij ook heel veel sterkte thuis! Liefs, x |
|
| worthlessje: | Dinsdag, februari 20, 2007 21:23 |
| hou vol.. ook al is het nog zo moeilijk... kweet dat het heeeel zwaar is(w) liefs worthlessje |
|
| fuckedupteenage: | Dinsdag, februari 20, 2007 20:25 |
| heeft hij het weer gedaan?:-O of is dit van vroeger | |
| dead_girl: | Maandag, februari 19, 2007 08:51 |
| stilmakend herkenbaar veel sterkte liefs dead_girl |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ssstephanie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 18 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||