Verloren….
Verloren….
Verloren, ik ben je kwijt.
Waarom is het nu al je tijd.
Had je nog zoveel te zeggen.
Ik kan het gewoon niet uitleggen.
Ik moest je afgeven.
Maar kan zo niet leven.
Het was nog veelte vroeg.
Ik wou dat ik je bij me droeg.
Je vast kon houden en voelen.
Gewoon even kunnen kroelen.
Verloren, ik ben je kwijt.
Waarom is het nu al je tijd.
Had je nog zoveel te zeggen.
Ik kan het gewoon niet uitleggen.
Ik moest je afgeven.
Maar kan zo niet leven.
Het was nog veelte vroeg.
Ik wou dat ik je bij me droeg.
Je vast kon houden en voelen.
Gewoon even kunnen kroelen.
Reacties op dit gedicht
| kapeloeteke: | Maandag, februari 19, 2007 20:09 |
| heel voelbaar je gemis. Heel herkenbaar... Sterkte, meid! Knuffels xxx |
|
| erje: | Maandag, februari 19, 2007 15:31 |
| soms zijn deze wegen ondoorgrondelijk je snapt het niet maar het is realiteit wens je sterkte meid liefs erje |
|
| M@rcel: | Maandag, februari 19, 2007 12:49 |
| het gemis is voelbaar... heel veel sterkte lieverd Liefs en knuff M@rcel |
|
| jantje maan: | Maandag, februari 19, 2007 12:30 |
| veel sterke meisje lief , troost knuf marc |
|
| dichterbij: | Maandag, februari 19, 2007 11:58 |
| ik kan je alleen maar sterkte wensen liefs |
|
| moonwoman: | Maandag, februari 19, 2007 10:59 |
| sterkte meid... liefs, Loekie. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||