Lieve opa
* Lieve Opa * 1 januari 2007
Je bent nu in een andere wereld,
Een wereld, dichtbij de sterren.
Een wereld, waar je Oma weer ontmoet.
Jullie zijn weer samen,
En samen kijkend naar benee.
Naar ons, hoe wij hier ons leven leven.
Dat ziekenhuis,
De plek waar de strijd om jou leven zich afspeelde.
De plek waar jij je eigen weg bent gegaan.
Een weg die wij allen eens zullen nemen,
Maar allen verschillend.
Het was niet dat je geen zin meer in het leven had.
Het was alles wat je lichaam niet meer deed.
Je wou nog zoveel jaren deel uit maken van dit leven.
Zo trots dat je was op je boerderij,
Zo trots dat je was op je auto.
Alles waar jij zo trots op was ……blijft.
Vorig jaar
Toen dachten wij allen dat het einde was gekomen,
Maar toch hield je het nog bijna een heel jaar vol.
Hoe is dat mogelijk, dacht iedereen…
Maar jij deed dat ……´´ gewoon´´.
1 januari 2007
Dat was de dag dat je je eigen weg bent gegaan.
Het jaar mooi afgerond.
80 jaren en 52 dagen heb jij mogen genieten van het leven.
Het laatste jaar, met vallen en opstaan gehaald.
We zijn trots op je!
Nu ben je weg, maar kwijt ben ik je niet.
Je zit nog op een plek binnen in mij.
En daar blijf je… 4 – ever!
Dikke Kus van Melissa.
Ik hou van je! Je bent weg, maar niet verdwenen…
Mijn opa overleed op 1 januari 2007...
Je bent nu in een andere wereld,
Een wereld, dichtbij de sterren.
Een wereld, waar je Oma weer ontmoet.
Jullie zijn weer samen,
En samen kijkend naar benee.
Naar ons, hoe wij hier ons leven leven.
Dat ziekenhuis,
De plek waar de strijd om jou leven zich afspeelde.
De plek waar jij je eigen weg bent gegaan.
Een weg die wij allen eens zullen nemen,
Maar allen verschillend.
Het was niet dat je geen zin meer in het leven had.
Het was alles wat je lichaam niet meer deed.
Je wou nog zoveel jaren deel uit maken van dit leven.
Zo trots dat je was op je boerderij,
Zo trots dat je was op je auto.
Alles waar jij zo trots op was ……blijft.
Vorig jaar
Toen dachten wij allen dat het einde was gekomen,
Maar toch hield je het nog bijna een heel jaar vol.
Hoe is dat mogelijk, dacht iedereen…
Maar jij deed dat ……´´ gewoon´´.
1 januari 2007
Dat was de dag dat je je eigen weg bent gegaan.
Het jaar mooi afgerond.
80 jaren en 52 dagen heb jij mogen genieten van het leven.
Het laatste jaar, met vallen en opstaan gehaald.
We zijn trots op je!
Nu ben je weg, maar kwijt ben ik je niet.
Je zit nog op een plek binnen in mij.
En daar blijf je… 4 – ever!
Dikke Kus van Melissa.
Ik hou van je! Je bent weg, maar niet verdwenen…
Mijn opa overleed op 1 januari 2007...
Reacties op dit gedicht
| oO^MnDy^Oo: | Maandag, februari 19, 2007 19:38 |
| Egt een heel mooi gedicht. Nog gecondoleerd. Dikke kus van mij! |
|
| --jenn--: | Maandag, februari 19, 2007 12:09 |
| mooi geschreven --jen-- |
|
| Lizzy-liz: | Maandag, februari 19, 2007 11:14 |
| Heel mooi geschreven! Wat een lieve opa had jij, tenminste dat begrijp ik wel. Sterkte hoor. |
|
| bl00d: | Maandag, februari 19, 2007 10:51 |
| in de diepste stilte gelezen.. heel veel sterkte ermee.. liefs, Arjan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: love girl.. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 19 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||