Een gevoel van machteloosheid omringt me
Ik ben weer uitgeput en leeggezogen
Mijn hoofd draait op tol van alle rare gedachten
Wil weer zo graag eens proberen, snijden, bonken…
Het word me weer eventjes allemaal te veel
Heb er weer een gebroken hartje bij
Misschien ook maar beter dat het zo gelopen is
Dat jij het niet begreep hoe ik was
Weeral een zorg minder om te doen “alsof”
Weet je, ik zag je wel graag maar kon het niet aan
Ik zat weer in één van mijn zovele dipjes
ik deed rare dingen die jij niet begrepen kon
je had tenslotte nog nooit zo’n meisje als mij gehad
kan je het daarom ook niet kwalijk nemen dat je afstand van me neemt
voel je niet schuldig om me, het is inderdaad beter zo
ik begrijp het als je zegt dat je je niet meer amuseren kon met mij
dat ik nooit nog ergens naartoe wou en erg weinig zei
het spijt me als ik teweinig aandacht gaf aan jou
het spijt me als ik zo raar reageerde op bepaalde dingen
het spijt me als ik de liefde niet met je kon bedrijven
het spijt me als je je weer moest schamen om mij omdat ik weer iets raars had gedaan
het spijt me allemaal zo…
kan je het me vergeven?
Meisje met het hart*: | Maandag, februari 19, 2007 15:26 |
Hij moet het wel doen. lijkt mij. Liefs |
|
Amon: | Maandag, februari 19, 2007 12:16 |
Nou, oke, voor deze keer dan.... | |
Auteur: EveryTearTellsAStory | ||
Gecontroleerd door: Anastacia | ||
Gepubliceerd op: 19 februari 2007 | ||
Thema's: |