nieuw begin
daar is hij dan
de laatste nacht
samen
rug kijkend naar rug
wat denkt ze nu denk ik
zal ze me missen
dat was hij dan
slapeloze nacht
samen
jij staat al op
ik wacht nog even
je geur snuivend in het kussen
daar stopt hij dan
de witte verhuiswagen
onverbiddelijk
gaat de grote muil open
verorberd wat hij krijgt
dat wat ooit van ons was
daar gaat ze dan
de deur staat al open
onverbiddelijk
nog een laatste knuffel
tranen op onze wangen
een nieuw leven tegemoet
de laatste nacht
samen
rug kijkend naar rug
wat denkt ze nu denk ik
zal ze me missen
dat was hij dan
slapeloze nacht
samen
jij staat al op
ik wacht nog even
je geur snuivend in het kussen
daar stopt hij dan
de witte verhuiswagen
onverbiddelijk
gaat de grote muil open
verorberd wat hij krijgt
dat wat ooit van ons was
daar gaat ze dan
de deur staat al open
onverbiddelijk
nog een laatste knuffel
tranen op onze wangen
een nieuw leven tegemoet
Reacties op dit gedicht
| Radho: | Dinsdag, februari 20, 2007 20:46 |
| Zo zwaar, met pijn het leven in, op zoek naar nieuwe wegen met mistige tranen. | |
| dichterbij: | Dinsdag, februari 20, 2007 02:49 |
| moeilijk moment, ik wens je sterkte lieve groet |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, februari 20, 2007 00:38 |
| sterkte liefs | |
| peersmans : | Dinsdag, februari 20, 2007 00:29 |
| pobre diablo, moet echt wel pijnlijk zijn! sterkte kevin |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pauvre diable | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||