Ik zette men ziel voor het grijpen
Wat ik niet wist… zou achteraf blijken
Ik hield mezelf in de waan
Waarschijnlijk had ik me te snel door men gevoelens laten gaan
Ben ik betoverd door een vloek?
Of is das flauwe koek?
Ik weet het echter allemaal niet meer
Want het gebeurt keer op keer
Mag ik wel van iemand houden?
Het lijkt voor mij een zeer moeilijk iets
Want mijn geliefden verdwijnen steeds weer in het niets
Ergens wilde ik wel dat je iets voor me zou voelen
Jij was 1van mijn nieuwe levensdoelen
Wat ik exact voor jou voelde , kan ik niet beschrijven,
Had ik je maar kunnen krijgen
Ik had je zoveel kunnen geven
Maar nu voel ik niets meer,
De ziel is uit mijn leven
Mijn hersenen snappen niet dat men lichaam niet meer verder wil
Diep vanbinnen is het namelijk donker, stil en vooral kil
Ik dacht altijd dat ik het gene dat men hart echt wilde,
wel voor me zou kunnen winnen
Maar nu besef ik:
Dit was een doelstelling waaraan ik nooit had mogen beginnen
Nooit had ik een gevoel dat ik wel eens van de hemel in de hel zou kunnen vallen
En wat er toen gebeurde heb je na dit hele gedicht ondertussen al wel door
Zoniet?
Ik heb wel even tijd hoor.