woorden die ik niet versta
Je praat in een taal,
die ik niet kan verstaan,
sinds je hebt besloten,
een andere weg te gaan,
je kijkt met ogen,
die ik niet ken,
je kan het me niet kwalijk nemen,
dat ik niet weet wie je bent,
je zegt me dingen,
maar ik versta ze niet,
je kijkt naar dingen,
die een ander niet ziet.
't is niet dat je bent verandert,
maar je wil me iets zeggen,
zonder woorden,
zonder het uit teleggen,
ben je bang?
wat wil je me vragen,
misschien ben ik veranderd?
denk ik al dagen,
waarom kan je me niet zeggen,
wat ik weten moet,
ik weet dat je wil dat ik het weet,
maar wat..
dat weet ik niet zo goed.
die ik niet kan verstaan,
sinds je hebt besloten,
een andere weg te gaan,
je kijkt met ogen,
die ik niet ken,
je kan het me niet kwalijk nemen,
dat ik niet weet wie je bent,
je zegt me dingen,
maar ik versta ze niet,
je kijkt naar dingen,
die een ander niet ziet.
't is niet dat je bent verandert,
maar je wil me iets zeggen,
zonder woorden,
zonder het uit teleggen,
ben je bang?
wat wil je me vragen,
misschien ben ik veranderd?
denk ik al dagen,
waarom kan je me niet zeggen,
wat ik weten moet,
ik weet dat je wil dat ik het weet,
maar wat..
dat weet ik niet zo goed.
Reacties op dit gedicht
| Eenzaamheid | HW.H |: | Zondag, maart 25, 2007 18:34 |
| Whow heel erg mooi geschreven! En heel herkenbaar!! Maar zoek niet de schuld bij jezelf! En ga dus niet aan jezelf twijfelen! Maar heel mooi! | |
| kleinmeisje: | Dinsdag, februari 20, 2007 20:30 |
| goed beschreven,kan er plotseling zomaar een vreemde voor je staan,terwijl je die iemand al jaren kent.liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: *joue* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||