Weer eens impulsief (zeggen ze)
Ze had niet door dat de poort zou sluiten
en draaide rondjes, enkel rond zichzelf
-rond de pot dus? Nou blijkbaar niet!-
met twee walletjes om uit te buiten.
Timing is cruciaal, ook na jaren
van gewenning aan het onvervulde;
maar dicht ging dus dat eiken ding:
objectief kan je àlles verklaren.
Revolutie en tweedracht zaaien
is eenvoudig bij voldongen feiten
als schoppen op een verdronken kalf,
eens lekker oude vriendjes naaien.
Twee tongen spreken duizend talen
maar ook deze deur staat muurvast
zelfs met repliek tot ze een ons weegt
haalt ze op mijn stoep geen gram.
(al is dat honderd keer minder)
Over dit gedicht
| Auteur: scientist | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||