Ik open mijn ogen en weet dat er een nieuw en ander begin naast me ligt,
een prachtig en nieuw verhaal dat boven me zwicht,
maar af en toe krijg ik eens terug die sterke drang te verlangen naar mijn oude boek.
Om eens terug te huilen,roepen en tieren achter wat ik wel echt zoek.
Is het mijn nieuwe leven,
of wil ik terug vallen,in die val waarin ik heb gedraaid en gekeerd.
Zoals ik nu doe,
maar wat heb ik dan geleerd.
Dat ik het moet nemen zoals het gaat en komt,
zoals ik mezelf vond.
Dat ik het moet nemen zoals het komt en gaat,
en dat ik mezelf af en toe verlaat.
Als ik mezelf weer vind is er geen onrust van tevoren,
vind ik mezelf niet meer ben ik verloren,
van het leven moet je horen.