pianospel
De laatste klanken van het
pianospel sterven met het licht
handen strelen bedreven de toetsen
tevreden passie straalt uit je gezicht
dromend volg ik elke toetsaanslag
vlammend haardvuur verwarmt
de wijn volrood, een witte volle roos ……
de stilte die volgt als eenzaamheid mij omarmt
de avond valt als een zachte deken
over mijn wang rolt nu een traan
heel even was ik dicht bij jou
liet ik mijn gedachte terug gaan
ik mis je arm om mijn schouder
de duisternis pakt me gevoelig weer
waar is de warmte van je zuivere stem
bouwen moet ik nu, op de scherven van weleer
Reacties op dit gedicht
| micina: | Zaterdag, februari 24, 2007 09:33 |
| Heel mooi geschreven, rakend zelfs al is het fictie. |
|
| lommert: | Donderdag, februari 22, 2007 08:10 |
| prachtig fictie gedicht..graag gelezen liefs willem |
|
| Ria -rimpeling-: | Woensdag, februari 21, 2007 19:25 |
| Fictie maar zo herkenbaar!liefs Ria | |
| erje: | Woensdag, februari 21, 2007 15:36 |
| erg mooi hoor en je fictie benaderd voelbaar bijna jou eigen ik liefs erje |
|
| sb lavandula: | Woensdag, februari 21, 2007 13:26 |
| mooie fictie, liefs hans | |
| Dreamlover: | Woensdag, februari 21, 2007 09:43 |
| Tranenbrengend mooi. Deed me heel veel dit. Liefs Dreamlover |
|
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, februari 21, 2007 09:09 |
| Fictief voor jou, maar niet minder treffend geschreven... Liefs... |
|
| hiljaa: | Woensdag, februari 21, 2007 08:51 |
| op naar brabant! intensdroefmooi verwoord! knufleifs--hiljaa-- |
|
| Hilly N: | Woensdag, februari 21, 2007 08:21 |
| ook weer zo mooi Remie. lieve groet, Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||