lach met de meeuwen
lach met de meeuwen
lach met de meeuwen de raven van de zee
maar ween niet om een azuren hemel
want wie zegt dat hemelen blauw moeten zijn
ween om het vervuilen van wateren
al wil men niet altijd aquamarijn
wie zegt dat raven zwart willen zijn
als de ratten der luchten vliegen
hoe dan ook elders
lach liever met de meeuwen de raven van de zee.
**********
sunset 21-02-2007
**********
Reacties op dit gedicht
| micina: | Donderdag, februari 22, 2007 08:06 |
| Laat ons hopen dat de maskers in het gewone leven samen met deze van carnaval mooi opgeborgen worden. Liefs micina |
|
| Radho: | Woensdag, februari 21, 2007 15:15 |
| Mooi, die ecologische noodkreet en zelfs treurzang. | |
| kleinmeisje: | Woensdag, februari 21, 2007 12:32 |
| dat is weer subliem geschreven,mooi raven van de zee,je moet er maar opkomen.liefs | |
| Hilly N: | Woensdag, februari 21, 2007 12:20 |
| Mooi hoor. Lieve groet, Hilly |
|
| hiljaa: | Woensdag, februari 21, 2007 12:20 |
| zucht..... zou even willen vliegen met die meeuwen aan zee knufleifs--hiljaa-- |
|
| neznaj: | Woensdag, februari 21, 2007 11:59 |
| Prachtig, de dichter ten top.Groet Han | |
| Annemieke van der Ven: | Woensdag, februari 21, 2007 09:05 |
| Ik kan me wel vinden in jouw meeuwen, lekker stormachtig krijsen en scheervluchten over de branding.... Liefs... |
|
| sunset: | Woensdag, februari 21, 2007 08:55 |
| Niets is wat het lijkt. En zeker als de maskers weer af (of op?) zijn. Mystiek? Ja dus. | |
