Alleen
Er zat een meisje in het gras
die een mooi boek aan het lezen was
Er waren nog meer mensen om haar heen
maar toch voelde het meisje zich alleen
Ze durfde zich niet aan mensen te binden
want ze dacht dat ze haar toch ineens niet meer leuk zouden vinden
Want ze was al zo vaak in de steek gelaten
en dacht altijd dat ze over haar zaten te praten
Of ze dacht dat ze iets niet goed had gedaan
en mensen haar daarom lieten staan
Maar dat meisje had gewoon weinig zelfvertrouwen
en kon daarom niks opbouwen
Ze moest eerst haar zelf liefde geven
voor dat ze verder kon in haar leven
Reacties op dit gedicht
| erje: | Woensdag, februari 21, 2007 15:44 |
| heel raak omschreven hoop alleen dat jij dat meisje niet bent want jij staat volgens mij met twee benen in het leven, mooi en gezond liefs erje |
|
| hiljaa: | Woensdag, februari 21, 2007 12:19 |
| dat komt goed! graag gelezen! knufleifs--hiljaa-- |
|
| cassiell: | Woensdag, februari 21, 2007 11:24 |
| heel mooi geschreven:)herkenbaar ook wel veel liefs cassiell | |
| Windwhisper: | Woensdag, februari 21, 2007 10:01 |
| Zo is het, zelfvertrouwen is wat ze nodig heeft en dat krijgt ze door zichzelf te accepteren en van haar eigen ik te houden, dan vindt ze het niet langer zo belangrijk wat anderen denken en zeggen, want ze weet dat het haar gedachten niet zijn. En dan straalt ze iets uit, waardoor ze een aanvulling kan zijn voor anderen omdat ze zelf haar eigen innerlijke geluk in heeft gevuld . Liefs Cobie |
|
| switi lobi: | Woensdag, februari 21, 2007 09:19 |
| Het komt vast goed met haar! Fijne dag! Liefsliefs, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: dolphingirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 21 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||