er zijn van die dagen....
Er zijn dagen,
waar ik moeilijk doorheen kom,
er zijn nachten,
waarin ik mezelf de dood in zong,
er zijn dagen,
zon schijnt in me de zon,
er zijn nachten,
dat ik aleen maar dromen kon,
In mijn slechte dagen,
zoek ik naar de zin van het leven,
en dan vraag ik me af,
of dat dit leven wel aan me is gegeven,
Ik stel mezelf vragen,
van hoe het verder moet,
ik vind haast nooit het antwoord,
doe ik dan iets niet goed?
Maar in mijn goede dagen,
als de zon weer gaat schijnen,
laat ik me lekker gaan,
ik laat de schaduw verdwijnen,
Ik vier feest,
ben vrolijk de hele dag,
aslof,
ik dat van mijn slechte dagen niet mag,
en als dan de kaars is opgebrand,
krijg ik weer een tijd,
vol eenzaamheid,
en dan heb ik van alles spijt,
dan wil ik weg zijn,
dan ben ik op,
dan ben ik leeg,
daarom zeg ik nu STOP!!!
ik wil dit niet meer,
liever niet als zo,
ik hou nog liever op met dit leven,
dan dat ik alles, maar dan ook alles uit mezelf moet geven
waar ik moeilijk doorheen kom,
er zijn nachten,
waarin ik mezelf de dood in zong,
er zijn dagen,
zon schijnt in me de zon,
er zijn nachten,
dat ik aleen maar dromen kon,
In mijn slechte dagen,
zoek ik naar de zin van het leven,
en dan vraag ik me af,
of dat dit leven wel aan me is gegeven,
Ik stel mezelf vragen,
van hoe het verder moet,
ik vind haast nooit het antwoord,
doe ik dan iets niet goed?
Maar in mijn goede dagen,
als de zon weer gaat schijnen,
laat ik me lekker gaan,
ik laat de schaduw verdwijnen,
Ik vier feest,
ben vrolijk de hele dag,
aslof,
ik dat van mijn slechte dagen niet mag,
en als dan de kaars is opgebrand,
krijg ik weer een tijd,
vol eenzaamheid,
en dan heb ik van alles spijt,
dan wil ik weg zijn,
dan ben ik op,
dan ben ik leeg,
daarom zeg ik nu STOP!!!
ik wil dit niet meer,
liever niet als zo,
ik hou nog liever op met dit leven,
dan dat ik alles, maar dan ook alles uit mezelf moet geven
Reacties op dit gedicht
| Hugo Serwy: | Woensdag, januari 30, 2002 19:03 |
| Evi, het leven is altijd een beetje een strijd. Het is zelden gemakkelijk... Maar het is bij momenten ook mooi, en als die momenten een tijdje zeldzaam zijn, dan komt er ongetwijfeld een periode waarin er meer mooie momenten zijn. Blijf alsjeblieft doorgaan. Je schrijft mooie gedichten, waarachter ongetwijfeld een prachtmens schuil gaat. Ga dus alsjeblieft niet weg. Groetjes, Hugo. |
|
| Albrecht Paul: | Woensdag, januari 30, 2002 16:57 |
| Zo leef je bij het moment, Evi en wordt telkens weer ingehaald door de tijd, door duister-koude gevoelens. Je raakt zo leeg en moe van dat gevecht! Schrijf me, als je wil, als er geen ander meer naast je loopt. Het op- en neergaan tussen hoop en angst breng je goed over. Het werkt beklemmend bij het lezen. Zo voelen we jou dichtbij. Ga nog niet weg, alsjeblieft! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||