laten lopen
laten lopen
zittend hier denkend aan jou,
begin ik langzaam te beseffen,
dat ik heel veel van je hou,
zo'n mooi iemand als jou,
hoe had ik dat nu kunnen hopen,
jij die zomaar men leven binnenkwam lopen,
maar nu,nu ik men ogen open,
is die kans vergoed voorbij,
met spijt en pijn in me hart,
ik had dit nooit verwacht,
men hartje is nu gebroken,
want mij als hoofdstuk,
heb jij nu gesloten,
ik wou dat ik je nooit had laten lopen.
Reacties op dit gedicht
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, februari 23, 2007 14:45 |
| Het komt allemaal weer goed, al geloof je dat misschien nu niet, maar tis zo, dan ben je blij dat je dit liefdesverdriet hebt mogen meemaken, echt! liefs, |
|
| lommert: | Vrijdag, februari 23, 2007 14:43 |
| soms en vaak gaat het zo...ja, dat is verdriet, ,maar wees gerust, morgen blijft de Liefde er ook;) liefs woillem |
|
| Beckey: | Donderdag, februari 22, 2007 18:34 |
| mattie ben onder de indruk, echt mooi! gewoon harde kern :D peace |
|
| Dirk Hermans: | Donderdag, februari 22, 2007 16:01 |
| de liefde lang altijd ergens in de lucht ook voor jou | |
| Fairouz: | Donderdag, februari 22, 2007 15:12 |
| En al geloof je het niet....er komt weer een nieuwe liefde op je pad.........Fairouz | |
Over dit gedicht
| Auteur: joesje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||