Weggevaagd...
Weggevaagd is mijn hoop
door verpletterende angst
en beklemmende eenzaamheid
Verloren is de wil
om door het vuur te gaan
voor mijn eigen kille leven
Opgeslokt is mijn vertrouwen
in weidse stilte
uit de bron der eeuwig geluid…
door verpletterende angst
en beklemmende eenzaamheid
Verloren is de wil
om door het vuur te gaan
voor mijn eigen kille leven
Opgeslokt is mijn vertrouwen
in weidse stilte
uit de bron der eeuwig geluid…
Reacties op dit gedicht
| lely elfje: | Maandag, februari 26, 2007 19:20 |
| heel mooi lieverd(K) kus elfje |
|
| [zwarte engel]: | Vrijdag, februari 23, 2007 09:49 |
| sterkte *steekt lichtje op* ik hoop dat je dit ziet;) |
|
| Cornelia.dvw: | Donderdag, februari 22, 2007 22:33 |
| Probeer het vuurtje in jezelf weer op te stoken. Laat je niet kisten.. Liefs,Cornelia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fancy Nancy | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||