de één
wat is het donker
blind
kruip ik
langs je
gedaante
ik hoor
je adem
en tast
je licht
even op
en lacht
ik voel
je lippen
je mond
luistert
naar mijn
zwijgen
we zinken
langzaam
naar de bodem
van de hemel
het is warm
en ik zweet
je uit en
jij ook mij
gesmolten
zwemmen
we in elkaar
en tellen af
van tien
naar de één
die we
samen zijn
Reacties op dit gedicht
| Mandje: | Vrijdag, februari 23, 2007 10:55 |
| wauw...prachtig! schitterende vormgeving, heel mooie woordkeuze. liefs, Marianne |
|
| dichterbij: | Vrijdag, februari 23, 2007 09:41 |
| voelbaar geschreven, heel mooi liefs |
|
| hiljaa: | Vrijdag, februari 23, 2007 08:31 |
| zal ik licht aansteken ? prachtig neergezet hoor! knufleifs--hiljaa-- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||