Soms zit ik zomaar 'ergens' verlaten en alleen denkend dat ik niets ben,
dat het geen nut heeft dat ik leef,
dat er op heel de wereld niemand is die om je geeft.
Op zo'n moment denk ik waarom ben ik er eigenlijk ??
Ik had er even goed niet kunnen zijn,
maar als je dan eventjes verder denkt,
dan pas begin je te beseffen wat je eigenlijk allemaal waard bent en dat er erg veel mensen zijn die om je geven,
maar zelfs dat er mensen zijn die heel veel van je houden.
En dan besef je pas hoe waardevol het is om met anderen te mogen leven.