Knoop
vragen galmen als druppels bloed
vallen op de aarde, zich kenbaar makend
nooit verdwijnend, onmogelijk weg te wassen
in onschuld nooit gelooft.
mokerslagen dreunen woorden, zinnen
in mijn hoofd, proberde te vergeten, verlaten
achter te laten op de aarde tevergeefs
terugvallen als witte strepen op doek
schilder leven, mooie rechte strepen
gevangen en vervangen door nieuw moment
stippen dwars door strepen heen,
tevergeefs gemaskerd achter verschillende mokers
vallen op de aarde, zich kenbaar makend
nooit verdwijnend, onmogelijk weg te wassen
in onschuld nooit gelooft.
mokerslagen dreunen woorden, zinnen
in mijn hoofd, proberde te vergeten, verlaten
achter te laten op de aarde tevergeefs
terugvallen als witte strepen op doek
schilder leven, mooie rechte strepen
gevangen en vervangen door nieuw moment
stippen dwars door strepen heen,
tevergeefs gemaskerd achter verschillende mokers
Reacties op dit gedicht
| jasmienschrijft: | Vrijdag, februari 23, 2007 22:09 |
| het is wat met al die gedachtens, strepen en stippen achter latend, graag gelezen;) groetjes Jasmien |
|
| MelissaN: | Vrijdag, februari 23, 2007 20:26 |
| Diepgaand zeg! woow! misschien wel zo lastig dat ik niet helemaal begrijp wat er bedoeld wordt :$ Dat is het mooie eraan :) Liefs, Melissa |
|
| Sarah Blind: | Vrijdag, februari 23, 2007 20:17 |
Zoek iemand die je (kan) vertrouwen, zodat jij jouw hart luchten kan. Want je bent belangrijk zoals ieder schepsel van God. Zoek anders toenadering tot het geloof. Sterkte. Groetjes, Sarah |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Perzik. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||