Klif
Als we leven in op klif,
Hang ik onderaan,
Aan een afbrokkelend steentje
Mijn masker staat bovenaan
Daar waar jullie staan
Niemand om me heen
Bij dit kleine stukje steen
Die is trouwens al bijna vergaan
Ik stond vroeger hoger
Toen val ik langzaam,
Maar toch ook snel
En ik word nu al bijna opgeslokt
Het duurt niet lang meer
En van mijn masker hebben jullie geen last meer..
Mij missen jullie niet..
Dat is mijn masker,
Die staat waar ik een lange tijd geleden stond..
En waar ik nooit meer terug kan komen
Reacties op dit gedicht
| magicsacredrose: | Donderdag, maart 01, 2007 12:04 |
| wow, meissie erg mooi geschreven! ik zie je hangen, ik geef je mijn hand, pak hem please.. pak je hem niet en val je, val ik met je mee.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Wicked Rose | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 23 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||