Magische muziek
weergalozen klanken
laten zich in mijn oren vloeien
verdoofd door de muziek
laat ik me zachtjes meeslepen
eventjes geen pijn en verdriet meer
eventjes geen onmacht en eenzaamheid meer
ik raak zachtjes in een soort extase
realiteit niet meer kunnen onderscheiden
alleen ik in mijn fantasiewereldje
het doet me deugd
mezelf kunnen zijn voor een tijdje
niemand die daar binnen kan
dromen over dingen die mooier zijn dan alles
dromen over gelukkig zijn
huisje tussen korenvelden
zon die je verwelkomen zal
geur van lavendel in je haren
en speelse kinderen op de wei
geen zorgen meer...
de muziek komt stilletjes aan ten einde
en ik beland weer in de realiteit!
Reacties op dit gedicht
| Kipjelief: | Dinsdag, oktober 02, 2007 16:31 |
| echt heel mooi.. geen woorden voor xx |
|
| MusicAddict: | Woensdag, maart 21, 2007 14:16 |
| Muziek kan het onnoembare benoemen en het onkenbare mededelen.. Dit gedicht heeft passie,,Love it. X M.A |
|
| Meisje met het hart*: | Maandag, februari 26, 2007 15:51 |
| Wauws.. muziek hé... helemaal even lekker weg :) Liefs |
|
| *blaCk_girl*: | Zondag, februari 25, 2007 10:33 |
| Heel erg herkenbaar.. Mooi! | |
| kleinmeisje: | Zaterdag, februari 24, 2007 21:23 |
| mooi geschreven.lijkt me ook wel wat,zo''n huisje buiten midden in de natuur.liefs | |
| Marsie: | Zaterdag, februari 24, 2007 18:10 |
| Mooi mooi! Helemaal mee eens, je kan je gewoon heerlijk verliezen in de muziek. Even weg van het hier en nu... Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: EveryTearTellsAStory | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 24 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||