Als ik kon verder groeien
Naar de toekomst toe.
Lachend door de tranen heen
Zou ik dat doen.

Als ik kon verder groeien
In mijn denken, laten en doen.
Genietend van elke verrassing op mijn weg
Zou ik dat doen.

Maar de ketens houden me hier.
Op deze donkere plek.
Nagels zitten in mij vast geklemd
En raken steeds dieper.

Ik reik omhoog, smachtend voor hulp.
Maar ik hou mij verborgen.
Het is mijn keuze, mijn eigen schuld.
Groeien zit er voor mij niet meer in.

Een vriendelijk verzoek voor de mensen
Die moeite doen.
Laat het rusten en laat me gaan.
Want ik blijf krimpen in mijn zijn.

Verlaat mijn hoofd verlaat mijn hart.
Mijn gevecht staat op verliezen.
De wonden zijn niet aan jullie te helen.
Ik zal bloeden, ik blijf bloeden.

Tot de dood mij mee sleept in zijn eindeloze macht.




-- kucht, gewoon weer een eindeloos verlangen --