Als pleisters op mijn wonden.
Lagen jou handen op mijn hart.
waar ze knopen vonden.
die je gelukkig hebt ontward.
Als zalf werkten jou ogen,
op mijn rusteloze ziel.
En jou woorden afgewogen.
Voorkwamen dat ik telkens viel.
Als kompressen kusten jou lippen,
al mijn pijnen weg en meer.
Ik liet de warmte binnenglippen,
verzachtend al het oude zeer.
Schrijvend zal ik nu heel mijn leven,
zeggen waar ik over zweeg.
Maar weet dat ik nooit terug kan geven,
wat ik tot nu toe van je kreeg.
RIANremie: | Maandag, februari 26, 2007 15:59 |
onbetaalbaar mooi gedicht...liefs remie | |
kleinmeisje: | Zondag, februari 25, 2007 23:50 |
liefde,aandacht en vriendschap zijn niet in waarde uit te drukken.mooi geschreven.liefs | |
Dirk Hermans: | Zondag, februari 25, 2007 21:47 |
zoals water het gezicht weerspiegelt zo weerspiegelt het hart de mens beter een goede naam dan een kostbare geur | |
sunset: | Zondag, februari 25, 2007 20:11 |
Prachtig tonend delend door jou hier neergezet. Een beauty. Liefs en warme knuf, sunset |
|
erje: | Zondag, februari 25, 2007 18:15 |
vind het een supergedicht van je maar als ik de reactie lees van Sunny Boy denk ik dat hij een verhaal mist, of ik ben de weg even kwijt, jij mag het zeggen liefs erje |
|
Sunny boy: | Zondag, februari 25, 2007 13:26 |
Prachtig verwoord, wat moet jij je gelukkig voelen en wat mooi dat jouw hunkering naar liefde en romantiek op zo''n mooie manier worden ingevuld, ik hoop dat jullie nog lang en gelukkig mogen leven | |
appelboom: | Zondag, februari 25, 2007 12:49 |
Herkenbaar mooi geschreven.. Liefs, fijne zondag, appelboom |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 25 februari 2007 | ||
Thema's: |