onzeker
Ik lijk een sterk meisje
het is slechts maar schijn
verborgen onder mijn glimlach
laat ik niets merken
ik voel me lelijk en dik
al reeds 3 jaar
vroeger nooit problemen mee gehad
nu volgt de ene na de andere
met mensen praten lukt ook niet goed meer
ik voel me zo minder dan hen
ik zie altijd een mooi en slank persoon voor me staan
die me kunnen kleineren als ze willen
kan niet eens voor mezelf op komen
durf mijn gedacht niet te zeggen
als iemand dan even raar kijkt
kruip ik helemaal weg
bang dat ik weeral iets verkeerd gezegd zou hebben
naar buiten gaan durf ik niet meer
ofwel heel hard lopen en me verstoppen
Ik moet er gewoon heel goed uit zien voor mensen
ik wil me gewoon evenwaardig voelen
mensen snappen me niet als ik me zo voel
ze vinden dat ik geen reden heb
"zo'n mooi meisje als jij,..." en blablabla
het is gewoon de waarheid
anders zou ik er toch niet over piekeren
ik wil me gelijk voelen met al derest
me geen zorgen meer willen maken
zie ik er goed uit?ben ik niet te dik?
wat denken ze van mij?
Hopelijk zal ik deze strijd winnen
maar ik denk dat ik al verloren ben...
P.s: dit is weer niet echt een gedicht, gewoon een tekst over hoe ik me voel:).
Reacties op dit gedicht
| Meisje met het hart*: | Maandag, februari 26, 2007 15:52 |
| Te herkenbaar.. jammergenoeg.(W) Sterkte in de strijd meisje.. Je zal uiteindelijk jezelf accepteren :) Liefs |
|
| kleinmeisje: | Zondag, februari 25, 2007 23:43 |
| je moet niet redeneren hoe een ander over je denkt,iedereen denkt en voelt anders,belangrijker is wat jij van jezelf denkt.liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: EveryTearTellsAStory | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||