[TD] Strandstorm.
Strandstorm.
Als ik nog eenmaal waaien kon
doofde ik je blauwe ogen,
ze logen me slechts golven voor
terwijl de wind al was gaan liggen
en knarsen me de liefde
die aan hun lippen hing
Een meeuw vergeet te vliegen
voorbij de herinnering
nu ik jou en je woorden
op zinkende vloten leg
of wacht,
ik gom nog even
je glimlach weg
Over dit gedicht
| Auteur: Saralien. | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||