Zomaar wat emoties op papier
Al zou ik weten wat ik dacht,
dan kon ik er vrede in vinden.
Voel ik je goed aan; zo zacht,
en kon ik jou aan mij binden.
Nu ben ik weer helemaal alleen,
probeer mijzelf op te sporen.
Waar moet ik met dit gevoel heen,
zit mijn reserves aan te boren.
Continu pure stress en uitgeput,
maar blijf door vechten.
Om dat kleine stukje geluk,
waardoor jij je aan mij zal hechten.
Blijf mezelf en mijn gedachten ontwijken,
vanwege pijn uit mijn verleden.
Ik wil en zal niet meer omkijken,
voortaan leef ik in het heden.
De meeste mensen vinden dat niet goed,
maar waarom niet als ik dit wil.
Vind dat ik genoeg heb geboet,
haal diep adem en geef een gil.
Om alle demonen te verdrijven,
en de passie weer te vinden.
Zal over mijn pijn zwijgen,
laat ze meevoeren met die rukwinden.
Probeer mijn tranen te bedwingen,
laat liefde over mijn leven heersen.
Bezegel onze hartstocht met ringen,
eenzaamheid zal ons niet deren.
Wil met jou mijn leven delen,
daarom vraag ik jouw hand.
Kunnen wij samen rode rozen telen,
met jou voel ik een diepe band.
Samen kunnen wij de wereld aan,
zullen wij strijden voor lief en leed.
Blijven wij altijd bestaan,
dat is waarom ik dit allemaal deed.
Jij geeft mij liefde en geluk,
en daar blijf ik jou dankbaar voor.
Haalde mij uit een bodemloze put,
voor jou geef ik niet op en ga door.
Zorgt voor mij als ik ziek en pijn heb,
dat is ook waarom ik van jou hou.
En wanneer ik jouw tranen weg dep,
weet dat ik op jou bouw.
Zal altijd voor je willen zorgen,
wanneer je oud en moe zal zijn.
Hopend op een mooie morgen,
Als je wakker wordt naast mij.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: dreamstar | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||