Passie, hartstocht en liefde
Altijd aanwezig maar toch ver weg,
voel mij alleen maar jij bent bij mij.
Ligt het aan mij of heb ik pech,
is er nog wel sprake van een 'wij'.
Wanneer wij samen zijn dan voel ik het,
de pijn die mijn hart verschroeid.
Maar alleen zijn voelt koud aan in bed,
een roos vol met doorns begroeid.
Staar naar de vlammen diep in mij,
zie ze terug in jouw blauwe ogen.
Denk aan wat je tegen mij zei,
in de tijd van lachend opgetogen.
Het landschap trekt snel langs mij heen,
weet niks te zeggen ga met je weg.
Dit gevoel gaat door merg en been,
luister naar de woorden die je niet zegt.
Versta de helft en dat is genoeg,
verdwijn in mijzelf en los op.
Heb nog een lange reis voor de boeg,
luister naar mij en wat ik zeg mop.
Wij hebben genoeg leed overwonnen,
en samen gaat het ons weer lukken.
Onze liefde warmer dan alle zonnen,
laat deze passie niet weer uit mijn handen rukken.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: dreamstar | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 25 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||