Mis
Hoe bijzonder is
Iemand die naast je ligt in bed
Die je vertrouwt
Samen mee onder de douche kan staan
En je rug sopt
Hoe warm is
Die ene aai door je haren
Als je het net nodig hebt
Die armen om je heen
Als je het koud hebt
Hoe vanzelfsprekend is
Aan een woord genoeg hebben
Als je elkaar aankijkt
Of gewoon geen woorden
Hoe perfect kan een avond zijn
Als je samen met elkaar kookt
Zonder kaas en zonder vlees
Een film met elkaar kijkt
En dan samen slapen gaat
Hoe vanzelfsprekend
Dat diegene er altijd is
Hoe vanzelfsprekend
Dat ik je nu heel erg mis
Iemand die naast je ligt in bed
Die je vertrouwt
Samen mee onder de douche kan staan
En je rug sopt
Hoe warm is
Die ene aai door je haren
Als je het net nodig hebt
Die armen om je heen
Als je het koud hebt
Hoe vanzelfsprekend is
Aan een woord genoeg hebben
Als je elkaar aankijkt
Of gewoon geen woorden
Hoe perfect kan een avond zijn
Als je samen met elkaar kookt
Zonder kaas en zonder vlees
Een film met elkaar kijkt
En dan samen slapen gaat
Hoe vanzelfsprekend
Dat diegene er altijd is
Hoe vanzelfsprekend
Dat ik je nu heel erg mis
Reacties op dit gedicht
| anguissette: | Maandag, februari 26, 2007 11:59 |
| Mooi geschreven.. Shit man, nu voel ik me wel heel bijzonder... :$ Knuffel, angui. |
|
| kleinmeisje: | Maandag, februari 26, 2007 09:46 |
| het lijkt vanzelfsprekend tot het voorbij is.liefs | |
| sunset: | Maandag, februari 26, 2007 08:20 |
| Dat is liefde. En die IS. Treffend tonend delend overgebracht. Liefs, sunset |
|
| *jessica_genders*: | Maandag, februari 26, 2007 07:01 |
| welkom hier gloei! mooi gedicht! ga zo doo fijne maandag |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gloei | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||