Onweer is aangebroken
donderende geluiden
onder de dekens ben ik gedoken
ik vraag me af of de tekens ergens op duiden

Ik lig in mijn bed
de bomen waaien heen en weer
ik heb mijn oren op scherp gezet
stilte is wat ik begeer

De bomen schreeuwen naar elkaar
de takken dreigen te breken
er dreigt gevaar
onbegrijplijk voor leken

Een voor een vallen mijn bladeren
waar is het zonlicht
het bloed stolt in mijn aderen
overeind blijven staan is mijn plicht

Ik hoor het breken van een tak
de wind trekt de wortels uit de grond
ijzingwekkende kreten van vogels op het dak
ondertussen hopend dat de rust zijn plaats weer vond

De bliksem slaat door
een van de bomen is geraakt
voor deze geluiden behoeft geen scherp gehoor
een duistere kant is ontwaakt

Plotseling voel ik me leeg
donkere wolken omringen de volle maan
een laatste kreet voordat ik mijn tranen afveeg
een ieder weet dat de harmonie allang is vergaan

Ik sluit mijn ogen
ik probeer tevergeefs de rust te vinden van binnen
de boom hangt voorover gebogen
dit zal toch niet weer opnieuw beginnen ?

Ik kijk uit het raam
zie de meest schitterende kleuren
ondertussen leg ik bij de bliksem alle blaam
ik moet naar de boom om haar op te beuren

Ze huilt en ik raak haar aan
mijn hand in haar hand
altijd zal ik haar bijstaan
ik kies geen kant

ik kies de waarheid
de pure woorden
wat ze nodig heeft is de vrijheid
wat zei haar stem toen wij het niet hoorden

hoe bibberde haar lichaam toen wij er niet waren ?
wie kon haar steunen toen ze op de bodem lag ?
het idee dat ze van ons zou baren
was de kracht waardoor ze een klein lichtpuntje zag

Angst voor degene waarmee je aan het altaar stond
verdriet toen deze je pijn deed
waar was het gevoel dat hun zogenaamd met elkaar verbond
de vele jaren dat zij huiveringswekkende pijn leed

Het heeft geen nut meer
wat voor gevoel kan hij haar nog geven ?
dode bloemen geven geen geur meer
het enige gevoel is haar laten beven

Een pure man weet dat een vrouw op de 1e plaats komt
een echte man kan de waarde van een vrouw niet ontkennen
al deze woorden samen is een gedachte die hij nooit onder-
vond
de liefde is niet iets dat je zomaar terug kunt brengen

Je nam die liefde voor lief
je nam haar gevoelens voor lief
je nam haar woorden voor lief
en nu neemt ze jou voor lief

Ik open mijn ogen en het is nog nacht
nog geen enkele straal licht schijnt over de horizon
totdat ik me ineens realiseer
over een paar uur is de zon er weer die me toelacht

Deze dag, er is geen pijn
het is mooi
geen getrokken lijn
het is netjes, het is een zooi

Ik ben helder
kijk me aan
we kijken nu een blik verder
laat me meegaan

Deze dag, ik straal het uit, alles mag
zo helder als haar schitterende lach

Deze dag, laat me ontdekken
het hoge gras
talloze plekken
er is niets meer om op te lossen

Deze dag , helder en fris
omdat zij er is.

opgedragen aan mijn prachtige moeder