Een meisje...
Een meisje.
Een mes.
Waarom doet ze het toch steeds
Waarom kan ze het niet laten
Steeds zet ze dat mes weer in haar arm.
En steeds krast ze haar arm weer vol.
Een meisje
Een moment
Een keer gaat het fout
Doet ze het eens goed.
Is het allemaal afgelopen
En draait de tijd nooit meer terug
Een mes.
Waarom doet ze het toch steeds
Waarom kan ze het niet laten
Steeds zet ze dat mes weer in haar arm.
En steeds krast ze haar arm weer vol.
Een meisje
Een moment
Een keer gaat het fout
Doet ze het eens goed.
Is het allemaal afgelopen
En draait de tijd nooit meer terug
Reacties op dit gedicht
| xKIM: | Zondag, maart 04, 2007 22:46 |
| Stilmakend mooi, maar geeft niet op. Liefs & sterkte, Kim. |
|
| annemarie........: | Dinsdag, februari 27, 2007 13:31 |
| wow .. meer heb ik niet te zeggen ! | |
Over dit gedicht
| Auteur: angiej | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||