Hoe klein zal ik al voor die jury s
Hoe klein zal ik al voor die jury staan
Want groot zal voor mij hun beslissing zijn
Doch moest ik nu eens niet naar hen toegaan
Dan betekende dit mijn aftochtsein
Toch is het met een klein beetje argwaan
Dat ik mij waag in die kloof als goudmijn
Van zou het mij eindelijk goed vergaan
Of beland ik op een afbraakterrein
Zal ik als bedenker opeens bestaan
Of verdwijn ik weer achter het gordijn
Waarmede het noodlot mij heeft beslaan
Als een oud stuk gebroken porselein
Maar de tijd die houdt niet op te bestaan
En zo doet elke seconde mij pijn
Omdat ik goed of slecht moet verder gaan
Als bedenker of nee: als proef konijn
Want groot zal voor mij hun beslissing zijn
Doch moest ik nu eens niet naar hen toegaan
Dan betekende dit mijn aftochtsein
Toch is het met een klein beetje argwaan
Dat ik mij waag in die kloof als goudmijn
Van zou het mij eindelijk goed vergaan
Of beland ik op een afbraakterrein
Zal ik als bedenker opeens bestaan
Of verdwijn ik weer achter het gordijn
Waarmede het noodlot mij heeft beslaan
Als een oud stuk gebroken porselein
Maar de tijd die houdt niet op te bestaan
En zo doet elke seconde mij pijn
Omdat ik goed of slecht moet verder gaan
Als bedenker of nee: als proef konijn
Reacties op dit gedicht
| kleinmeisje: | Dinsdag, februari 27, 2007 10:05 |
| heb je een uitvinding gedaan of zo?heb het meerder malen gelezen,kom er niet uit.vind het gedicht op zich wel goed geschreven.liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vermeersch Jean-Paul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||