Langzaam leer ik
lopen, praten
loslaten
zeggen wat ik voel
paden in het bos
iedere richting
een levensdoel
soms om de bron
soms er dwars doorheen
welk pad gekozen wordt
bepaal je zelf
als je durft luisteren
vanuit jouw gevoel
een pad in slaan
die zware klim naar boven
Daar waar je weer licht ziet
is jouw thuis
waar je jezelf mag zijn
- Suus -: | Zaterdag, maart 03, 2007 11:07 |
Mooi geschreven. Wat rest is een brok in mijn keel, die ik niet weggeslikt krijg ;-) Dikke knufff, Suus |
|
De kleine Vos: | Woensdag, februari 28, 2007 12:16 |
Ja thuis is voor ieder mens weer anders.Soms zoek je het buiten huis.Maar vaak zit het in jezelf.Mooi gedicht. Sonja |
|
Auteur: arie | ![]() ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 27 februari 2007 | ||
Thema's: |