LR uitgedoofd
zijn hart kent de kilte
die tocht onder de deur
al jaren terug gesloten
voor degenen die beter niet
maar het kan nog bloeden
druppels zonder kleur
opgeleefd en uitvervaald
een verschoten orgaan
dat enkel nog kan slaan
vanuit zijn eigen natuur
levend, maar veel te zuur
spreekt hij in azijn
de taal van verdord
met in zijn herinnering
de smaak nog van haar
in een zilveren kamertje
en bloemen aan de deur
die tocht onder de deur
al jaren terug gesloten
voor degenen die beter niet
maar het kan nog bloeden
druppels zonder kleur
opgeleefd en uitvervaald
een verschoten orgaan
dat enkel nog kan slaan
vanuit zijn eigen natuur
levend, maar veel te zuur
spreekt hij in azijn
de taal van verdord
met in zijn herinnering
de smaak nog van haar
in een zilveren kamertje
en bloemen aan de deur
Reacties op dit gedicht
| anguissette: | Donderdag, maart 01, 2007 15:00 |
| jij bedient je ook van erg mooie beeldspraken.. Erg graag gelezen , en genoten :) Liefs, angui. |
|
| kleinmeisje: | Dinsdag, februari 27, 2007 20:06 |
| knap gevonden spreekt hij in azijn,zal hij ook zuur kijken erbij.knap geschreven.liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Frans Vlinderman | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||