Onbuigzaam.
Onbuigzaam
Verlaat de woorden;
er is genoeg gesproken.
Tranen biggelen neer
op jouw warme schouder
Vertellen doen slechts
rode, vochtige ogen
de stemklank werkt niet
mee.
Ondanks de wilskracht.
En tenslotte.
Staan in de eenzaamheid,
Ik alleen, met opgeheven hoofd
Wit breekt – rood bloed
Reacties op dit gedicht
| Elieve*: | Maandag, april 16, 2007 07:13 |
| Ik mis je, lieve schat.. | |
| Roo$je: | Dinsdag, maart 20, 2007 22:37 |
| én toch is ergens die weg, ook voor jou denk ik... Goed bedoeld hoor, de weg voor jou naar geluk.. Liefs, Kus |
|
| Elieve*: | Woensdag, maart 07, 2007 10:23 |
| blijf vechten lieverd KUS. |
|
| Rode Roos: | Dinsdag, maart 06, 2007 19:07 |
| dit is heel mooi geschreven meid. vol gevoel! Sterkte meis, Xx Hoe is het met je? |
|
| Manon-Nony: | Woensdag, februari 28, 2007 19:19 |
| prachtig... er zijn geen woorden voor XxxX... |
|
| Angel13: | Dinsdag, februari 27, 2007 21:40 |
| Prachtig geschreven! Ik word er stil van Liefs Angel13 xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Mijn Geheim* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||