Sinds hij in je leven is..
Sinds hij in je leven is gekomen,
leef je alleen nog maar voor hem.
Ik spreek je nog maar amper,
weet je eigenlijk nog wel wie ik ben?
Vroeger was het altijd jij en ik.
Samen in de zandbak, samen op het paard.
Maar nu vraag ik me vaak af,
wat is onze vriendschap nog waard?
Als we samen zijn is het fijn,
dan zie ik weer een stukje van de oude jij.
Je vertelt over je geluk en verdriet,
maar het mijne zie je niet..
Misschien is het wel beter zo,
ook al kan ik het niet accepteren.
Je betekent echt heel veel voor me,
moet ik die gevoelens dan maar gewoon negeren?
Reacties op dit gedicht
| Knuffelbeertjuh: | Maandag, augustus 20, 2007 18:51 |
| dit vind ik egt heel erg klote voor je ,, en dat vanwege een jongen ,, ik heb het bij iemand anders ook gezien, misschien kan je toch een keer zeggen dat je het idee hebt dat sinds -hij- in haar leven is jullie elkaar zo weinig zien ,, en misschien kan je vragen of jullie wat meer kunne afspreken ,, je kan zeggen dat je snapt dat ze bij hem wil zijn (als dat zo is) maar dat je haar niet kwijt wil,, Suc6 Liefs , |
|
| xUnkissed: | Dinsdag, maart 06, 2007 13:37 |
| Praat met haar, want vriendschap laat je niet vallen voor een jongen. Vriendschap is voor altijd, en liefde voor even. Sterkte ! Knuff, liefs Catharina |
|
| Cornelia.dvw: | Donderdag, maart 01, 2007 10:14 |
| Moeilijke weg maar wel begaanbaar. Zoek naar de juiste stappen om deze te lopen. Wil het niet zoek een andere weg. Want geen enkele vriendschap is atijd maar pijnlijke en zere voeten waard.. Liefs,Cornelia |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Imbroglio. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||