Drammer
als ik voor jou op mijn knieen zou gaan
zal je dan naar mij willen luisteren
als ik zou schreeuwen dat ik het niet red
zal je me dan eindelijk komen helpen
wat ben ik toch een drammer bedenk ik me nu
jij bent al zo klaar zo klaar met ons en mij
het kaarsje voor jou raakt maar niet opgebrand
want want
hoe bot je ook bent
hou nog steeds heel veel van je
kruip door de nauwste tunnels om bij je te zijn
bedenk de meest rare smoesjes
ach wat heeft het toch nog voor zin
je bent klaar met mij
maar ik niet met jou
de jongen die ik zo bemin
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Woensdag, februari 28, 2007 16:12 |
| ik hoop zo voor jou dat elk neergeschreven woord een stapje verder naar morgen, gisteren achterlatend met dit intense verdriet... knuf kerima ellouise |
|
| sunset: | Woensdag, februari 28, 2007 12:38 |
| Je kunt ook het onbereikbare blijven nalopen, nahunkeren. En daardoor helemaal vergeten echt te leven. Liefs, sunset |
|
| Br0kEn: | Woensdag, februari 28, 2007 11:30 |
| heel herkenbaar weer voor mij Wens je veel sterkte en geluk dikke knuf evy |
|
| Fata Morgana: | Woensdag, februari 28, 2007 01:09 |
| Volgens mij kun je nog jaren vooruit met je liefdesleed, vooral doen...... uitermate boeiend, gedichtenfreaks gaat er hiermee flink op vooruit, Fatazwaai | |
| lonely 1: | Woensdag, februari 28, 2007 00:31 |
| droefmooi! liefs, lonely 1 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||