Tranen in de regen
Donkere wolken komen aangedreven,
druppels vallen neer,
moeder aarde weent,
Wat heeft ze toch zo een zeer!!!
als ze kijkt wat ze heeft gebaard,
haar eigen vlees en bloed,
natuur en de mens gepaard
Om te zien wat de mens er nu allemaal mee doet.
Moorden, vervuilen, oorlogen voor het christelijk leer,
Dit en nog zoveel andere dingen meer,
En elke keer als “de mens” slaagt met zijn degen,
Zal moeder aarde verdrietig zijn,
En huilen zoals “tranen in de regen”…
Reacties op dit gedicht
| labush: | Maandag, februari 25, 2002 10:50 |
| zit veel waarheid in je gedicht. heeeeeeel mooi verwoord. groetjes van bushke |
|
| Jos Leus: | Donderdag, januari 31, 2002 07:54 |
| Mooi gedicht Slayer ! | |
| maneschijn: | Woensdag, januari 30, 2002 22:16 |
| schoon schoon.. oprecht schoon.. ik meen het hoor.. knuffiej x maantje |
|
| Kayleigh: | Woensdag, januari 30, 2002 21:11 |
| super! | |
Over dit gedicht
| Auteur: The Slayer | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||