Gevoelens zijn vaak niet vrijblijvend,

dingen zo diep weg gestopt dat het gevoel me overweldigt.

Zit tegenover jou en weer kijvend,

het treinkaartje naar je hart allang niet meer geldig.

Raak verstrikt in de web van leugens,

en val weg in een put van vergetelheid.

Dit zal toch zeker niet deugen,

luister toch naar mij kleine meid.

Vergeet niet dat jij alleen mij kunt raken,

en dat is waarom ik om je geef.

Verzuim niet ineens al je taken,

en geef mij het gevoel dat ik leef.

Ik stop niet met van jou te houden,

want je bent de enige in mijn leven.

Waar ik onvoorwaardelijk op kan bouwen,

de kleine meid van binnen,

waar ik zoveel om ben gaan geven.

Luister naar je hart,

en dan weet je wat ik voel.

Leef niet meer apart,

hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.