geen zon doorbreekt
Geen zon
doorbreekt deze droevigheid
dit ruwe leven,
en deze grauwe dagen.
geen zon doorbreekt,
geen enkele zon.
treinen ontsporen
auto's die crashen
mensen vermoord
en ook
de gedachtens
en de geluiden om ons heen,
dat geslip
dat gekrijs
we worden aangetast
en wij leven
dit treurige leventje,
geen zon doorbreekt,
en geen enkele sarcast die
dit begrijpt
dat zelfs het levende leven
zo ontzettend dood kan zijn,
als je kijkt,
en ik kijk
ik zie
hoe de zon niet doorbreken kan
Reacties op dit gedicht
| M@rcel: | Woensdag, februari 28, 2007 18:20 |
| heel mooi geschreven Liefs M@rcel |
|
| x_muurbloempje_x: | Woensdag, februari 28, 2007 17:14 |
| Heel mooi geschreven en je heb ook wel gelijk. Maar je kan ook proberen even je ogen dicht te doen en te dromen van de mooie dingen van het leven, al is het nog zo klei: een plantje dat tussen de tegels doorgroeit of een jong beestje -x-X-x- | |
Over dit gedicht
| Auteur: (rottig)appeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||