blindheid van verveling
De blindheid van verveling
Regenruising
Het ene geluid
Dat ik nog kan horen
Windstorm
Van het beven
Speelt ongevraagd
En ongepast met mijn haren
Die verbonden waren
Met een donkerrode lint
Eenzaamheid
Rond me
De kaars gedoofd
En stilletjes verlaten
In de hoek
Van de eenzame kamer
Waar ik
De eeuwigheid van was
Regenruising
Het ene geluid
Dat ik nog kan horen
Windstorm
Van het beven
Speelt ongevraagd
En ongepast met mijn haren
Die verbonden waren
Met een donkerrode lint
Eenzaamheid
Rond me
De kaars gedoofd
En stilletjes verlaten
In de hoek
Van de eenzame kamer
Waar ik
De eeuwigheid van was
Reacties op dit gedicht
| xMeisjee: | Woensdag, juli 04, 2007 21:05 |
| Echt mooi geschreven. Prachtige manier van schrijven heb je. Ga zo door xx |
|
| cerclefreak7: | Woensdag, maart 14, 2007 16:23 |
| mooiii verwoord! goed gevonden vond ik zelf heel mooii -x- ilse nwluu_x3 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: bittersweet-star | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2007 | ||
| Thema's: | ||