je bent er niet meer, opa
je bent er niet meer
het doet me zeer
ik heb je zes jaar niet gezien
vroeger van ik jouw "Konien"
je opent je ogen nooit meer
je herkend me vast niet weer
je familie had je in de steek gelaten
maar ik kon goed met je praten
het licht gaat voor jou doven
er wacht iemand op jou daar boven
Voor mijn opa M. † 20-02-07 †
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Donderdag, maart 01, 2007 20:23 |
| Mijn meelevende genegenheid, sunset | |
| Vampiertje: | Donderdag, maart 01, 2007 15:53 |
| sterkte meid, het verliezen van iemand die je een tijdje niet heb kunnen zien is erg, ik weet hoe dat voelt.. | |
| EveryTearTellsAStory: | Donderdag, maart 01, 2007 13:37 |
| herkenbaar... ook mijn opa''s verloren.. sterkte in deze moeilijke tijden. | |
| my thoughts: | Donderdag, maart 01, 2007 13:07 |
| een pijnlijke zaak,en een hard gemis!!! groetjes |
|
| ijssel: | Donderdag, maart 01, 2007 12:44 |
| iemand verliezen is echt heel kut veel sterkte gr moos |
|
Over dit gedicht
| Auteur: GothicaGirl | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||