zelfmoord..
zelfmoord..
na veel denken..
zal het niet lang meer duren..
mn droom komt uit..
het touw zal langs mn nek schuren..
heb t vaak gehoord..
'doe t nou niet'
altijd 't zelfde..
'je doet zoveel mensen verdriet'
dat weet ik ook wel..
maar ik wil t liefst gewoon gaan..
na zoveel teleurstellingen..
kan ik het gewoon niet meer aan..
hoe ik ook ga..
ik weet nog niet hoe ik zou willen..
mn polsen doorsnijden..
of een lading pillen..
ik luister naar mezelf..
niemand luistert als ik iets zeg..
het enige wat blijft is de herinnering..
de rest is voorgoed weg..
Reacties op dit gedicht
| Luna_*: | Zaterdag, maart 03, 2007 22:18 |
| herkenbaar, elk woord in je gedicht! | |
| dead_girl: | Vrijdag, maart 02, 2007 17:33 |
| mooi geschreven, herkenbaar er zijn altijd mensen die naar je luisteren maar somige mensen weten niet wat ze moeten doen om jou te kunnen helpen ik kan wel zeggen, er staan veel mensen bij je alleen zie je soms niet dat ze proberen te helpen sterkte liefs dead_girl |
|
| sunset: | Donderdag, maart 01, 2007 20:05 |
| Niet zeuren, laat het gebeuren (als je dat zo graag wilt). Ik kan alleen zeggen dat leven veel meer moed verlangt. En ook zoveel mooier is. Maar ja, wie ben ik hé. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: kGm | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||