Spraak-handicap
Spraak-handicap
Zijn leven lang gevangen
in het web
van een spraak-handicap.
Hij wist er niet mee te spelen,
hield zijn mond
wilde gevoelens nooit delen.
De stilte werd zijn grote vriend,
eeuwige rust
heeft hij echt verdiend.
Gevangen in een cocon,
van stilte.
Een sterfdag,
waarop zijn feest begon.
O lang verwachte dag,
einde van het zwijgen.
De rups werd vlinder
en zal nu vleugels krijgen.
Zijn leven lang gevangen
in het web
van een spraak-handicap.
Hij wist er niet mee te spelen,
hield zijn mond
wilde gevoelens nooit delen.
De stilte werd zijn grote vriend,
eeuwige rust
heeft hij echt verdiend.
Gevangen in een cocon,
van stilte.
Een sterfdag,
waarop zijn feest begon.
O lang verwachte dag,
einde van het zwijgen.
De rups werd vlinder
en zal nu vleugels krijgen.
Reacties op dit gedicht
| ruud vervaart: | Donderdag, maart 01, 2007 19:25 |
| heel mooi :) | |
| Will Hanssen: | Donderdag, maart 01, 2007 18:13 |
| Ja, een rups zullen we moeten verdragen als we een vlinder willen zien. Mooi neergezet Elly. Liefs, Will |
|
| lexx: | Donderdag, maart 01, 2007 17:19 |
| Wat mooi .. overigens ken ik twee afwasmachines welke braille lezen :) Kus |
|
| Lizzy-liz: | Donderdag, maart 01, 2007 17:02 |
| Wow wat een mooi verwoord gedicht zeg! Liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elly Mans | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 01 maart 2007 | ||
| Thema's: | ||